นิ วออร์ลี นส์ — ไฟฟ้าแรงสูงที่ไหลผ่านสายไฟใต้ทะเลไม่รบกวนชีวิตในทะเลในท้องถิ่น การศึกษาใหม่แนะนำสามชิ้น งานนี้ช่วยลดความกังวลว่าการวางแผนการผลิตพลังงานนอกชายฝั่งจากกังหันลมและเครื่องกำเนิดคลื่นจะส่งผลกระทบต่อชุมชนทางทะเลการติดตามการเคลื่อนไหวของปลาและปูรอบๆ สายไฟใต้น้ำ การศึกษาใหม่เปิดเผยว่าสัตว์ทะเลไม่อายที่จะอยู่ห่างจากสนามแม่เหล็กที่สายไฟหลุดออกมา การศึกษาชิ้นหนึ่งพบว่าสายเคเบิลหนาสามารถใช้เป็นที่อยู่อาศัยเทียมและเป็นที่อยู่อาศัยของชุมชนใต้ทะเลได้
Ann Bull นักชีววิทยาทางทะเลจากสำนักการจัดการพลังงาน
มหาสมุทรในเมือง Camarillo รัฐแคลิฟอร์เนียกล่าวว่า “ตอนนี้มีความกังวลน้อยกว่ามาก” ซึ่งนำเสนอการศึกษาสองครั้งในวันที่ 26 กุมภาพันธ์ในการประชุม Ocean Sciences ของ American Geophysical Union
ในช่วงทศวรรษ 1980 สายเคเบิลโทรคมนาคมใต้น้ำสายแรกที่มีการปะทะกับสิ่งมีชีวิตในทะเล: ฉลามที่หลงใหลในสนามไฟฟ้าที่ถูกดึงออกจากสายไฟจะแทะสายไฟ และมักจะทิ้งฟันไว้ข้างหลัง การพันสายเคเบิลด้วยวัสดุที่เป็นฉนวนป้องกันสนามไฟฟ้าและการโจมตีของฉลามจากลำต้น แต่สนามแม่เหล็กที่เกิดจากสายเคเบิลยังคงอยู่ การทดลองในห้องปฏิบัติการแสดงให้เห็นว่าสัตว์ทะเลจำนวนมากสามารถสัมผัสได้ถึงแรงแม่เหล็กที่ค่อนข้างอ่อน ทำให้เกิดความกลัวว่าสายเคเบิลทำหน้าที่เป็น “รั้วไฟฟ้า” ที่รบกวนชีวิตในทะเล
ชาวประมงพาณิชย์กังวลเป็นพิเศษว่าปูจะไม่ข้ามสายเคเบิล
ใต้ทะเลเพื่อหาเหยื่อในกับดักปู เพื่อทดสอบสิ่งนี้ Bull และเพื่อนร่วมงานของเธอได้สร้างกรงที่มีกับดักเหยื่อสองอัน ซึ่งหนึ่งในนั้นกำหนดให้ปูต้องเดินข้ามสายไฟที่ใช้งานอยู่ ทั้งปู Dungeness ( Metacarcinus magister ) และปูหิน ( Romaleon antennarium ) ไม่มีปัญหาในการข้ามเส้น: ในการทดลองหลายร้อยครั้ง ปูเลือกกับดักแต่ละครั้งครึ่งรอบ
เรื่องราวดำเนินต่อไปหลังจากสไลด์โชว์
นักวิจัยทดสอบว่าสายไฟใต้ทะเลส่งผลต่อการเคลื่อนที่ของปูหรือไม่ โดยสร้างกรงยาว 5 เมตรพร้อมกับดักเหยื่อที่ปลายทั้งสองข้าง กับดักหนึ่งต้องการปูเพื่อข้ามสายไฟ
สำนักจัดการพลังงานมหาสมุทร
นักวิจัยพบว่าปูเลือกกับดักที่ถูกบล็อกโดยสายไฟซึ่งมีความถี่ใกล้เคียงกันเมื่อเลือกกับดักที่ไม่มีสิ่งกีดขวาง
สำนักจัดการพลังงานมหาสมุทร
ในการศึกษาอื่น Bull และเพื่อนร่วมงานของเธอได้ตรวจสอบสิ่งมีชีวิตใต้ท้องทะเลบริเวณพื้นทะเลสามส่วนในช่วงสามปี พื้นที่หนึ่งมีสายไฟ อีกพื้นที่หนึ่งมีสายไฟที่ไม่ใช้ไฟฟ้า และบริเวณที่สามไม่มีสายไฟเลย พื้นที่เคเบิลทั้งสองแห่งดึงดูดดอกไม้ทะเลชนิดเดียวกันและจำนวนที่ใกล้เคียงกันและสัตว์ทะเลอื่นๆ อันที่จริง มีปลามากกว่าสองเท่าและสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังจำนวนสี่เท่าแขวนอยู่รอบๆ สายเคเบิล มากกว่าในบริเวณที่พื้นทะเลไม่เปลี่ยนแปลง
การวัดสนามแม่เหล็กที่เกิดจากสายไฟนั้น Bull และเพื่อนร่วมงานพบว่าสนามนั้นอ่อนลงอย่างรวดเร็วตามระยะทาง ห่างออกไปหนึ่งเมตร สนามแม่เหล็กนั้นน้อยเกินกว่าจะแยกความแตกต่างจากเสียงพื้นหลังได้ Bull กล่าว แม้แต่ในที่ที่มีสนามแม่เหล็กแรงที่สุด บนสายเคเบิล ดูเหมือนสัตว์ทะเลจะไม่ถูกรบกวน
ในการศึกษาครั้งที่ 3 ซึ่งนำเสนอเมื่อวันที่ 26 กุมภาพันธ์ เมแกน ไวแมน นักพฤติกรรมสัตว์จากมหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนีย เดวิส และเพื่อนร่วมงานได้ดูสายไฟแรงสูงยาว 85 กิโลเมตรที่ผ่าอ่าวซานฟรานซิสโก ทีมใช้เซ็นเซอร์เสียงเพื่อตรวจสอบว่าการเปิดใช้งานสายเคเบิลนี้ในปี 2010 ส่งผลต่อการย้ายถิ่นของปลาแซลมอนหรือไม่ พวกเขาพบว่าสายเคเบิลไม่ได้ขัดขวางปลาแซลมอนชีนุ ก ( Oncorhynchus tshawytscha ) จากการอพยพผ่านอ่าวจากแม่น้ำในแผ่นดิน
Genevra Harker-Klimes นักวิทยาศาสตร์ทางทะเลแห่ง Pacific Northwest National Laboratory ในเมือง Sequim รัฐ Wash กล่าวว่า “เป็นเรื่องดีที่ได้ยินว่าพวกเขาไม่เห็นผลกระทบใด ๆ ” แต่โดยรวมแล้วถือเป็นข่าวดี” สำหรับการผลิตพลังงานนอกชายฝั่ง
credit : cheapcurlywigs.net cheap-wow-power-leveling.com cmtybc.com crealyd.net d0ggystyle.com
